سلامتی

سلام اولا دخملی من سیده نیست و فقط من که مامانش باشم زینب سادات هستم بعد هم نفهمیدم که چه عیبی داره که با دیدن یه فرد که یه قسمت از سلامتی را نداره یاد نعمت بزرگ سلامتی مون بیوفتیم و شکر خدا کنیم؟ واقعا چه اشکالی داره؟؟؟!!!!! یعنی مامان اون بنده خدا ناراحت میشه من بگم خدایا شکرت دخترم سالمه؟؟؟؟تازه من که جلوی اون مادر هیچ واکنشی نشون ندادم دخترم هم اسباب بازیهاش را داد بهش و باهم بازی کردن!!! مثلا یه مورد کوچیک فکر کن من خودم آلرژی شدید دارم و تمام دوران کودکی ام تو مطب دکترها بودم از اکو قلب گرفته تا نوار و تست ریه و....واقعا بچگی ام با زجر بوداینقدر سرفه میکردم که احساس میکردم الان تمام روده هام میاد تو دهنم شبها همه خانواده بیدار میشدن و بالا سر من مینشستن الان هم واقعا تمام سال اذیت هستم کلی هم دکتر رفتم هیچ فرقی نکرده حالا من خودم به بقیه میگم خدا راشکر کنید که مثل من نیستید اینقدر اذیت نمیشید!خوب این چه اشکالی داره؟؟؟؟ تمام دوران بارداریم هم تنها نگرانیم این بود که دخترم این ژن را از من نگیره...حالا هم به اطرافیان میگم واقعا خدا را شکر کنید بابت ریه های سالمی که دارین. این بده؟؟؟؟ حالا درجه این سلامتی کم و زیاد داره. فکر کنم مادر اون بچه هم یه حرف بخواد به ما بگه اینه که خدا را شکر کنید که بچه سالم دارین شاید خدا این موارد متفاوت را گذاشته که یادمون نره چه نعمتهای خوبی داریم